Woda jest wszechobecna w naszym życiu, bez wody zamiera nasze życie. Woda nie tylko stymuluje procesy homeostazy w naszym organizmie ale jest energią napędzającą struktury wewnątrzkomórkowe pozwalając utrzymać produkcję energii.
Woda jako substancja wydawałoby się prosta i dawno rozpoznana nieustanie zaskakuje naukowców swoimi właściwościami. Prowadzone w Polsce badanie nad strukturą wody to marginalny wycinek badan i wiedzy. Z kolei badania prowadzone w świecie w większości są utajnione lub komercjalizowane bez ujawniania wyników badań.
Okazuje się odkrywamy na nowo coś co natura stworzyła miliony lat temu, dzięki czemu żyjemy, nie doceniając na co dzień jej dobrodziejstwa. Postęp cywilizacyjny ma swoja cenę, jest to degradacja naszego otoczenia i naszego życia. Żyjemy dłużej, ale czy lepiej ? Czy moglibyśmy żyć bardziej komfortowo nie zapadając na choroby cywilizacyjne jak nowotwory czy cukrzyca, TAK.
Natura stworzyła optymalne warunki dla rozwoju człowieka na każdej szerokości geograficznej i w każdym rejonie ziemi. To człowiek swoimi działaniami i ekspansją za wszelką cenę zmienił środowisko i zakłócił równowagę. Jednym z tych zachwianych elementów jest woda. Zmiany w atmosferze, w ziemi, duże stężenia CO2 stosowanie nawozów sztucznych powodują zmiany we właściwościach fizyczno-chemicznych wody. Jeżeli potrafimy poradzić sobie oczyszczeniem wody ze związków chemicznych to bardzo niewiele potrafimy zrobić by przywrócić wodzie jej właściwości fizyczne. Te właściwości decydują o napięciu powierzchniowym, o lepkości, dielektryce wody.
Wiadomo powszechnie że wody z ujęć zdrojowych mają właściwości lecznicze, poprawiają stan naszego organizmu poprzez kąpiele, inhalacje czy picie. Jednakże nie chodzi tu o skład mineralny wody lecz o jej strukturę i wiązanie wodorowe. Od tego parametru zależy czy woda będzie się wchłaniała i czy będzie brała udział w poprawnej funkcji tkanek i narządów. Im mniejsze skupiska agregatów wody tym większa jej wchłanialność i funkcjonalność dla organizmu. Dlaczego woda w kurortach pita jest wprost z ujęcia? Dlatego że kontakt jej z powietrzem a w szczególności z CO2 zmienia jej parametry fizyczne tworząc w czasie gigaklastry i zmniejsza się jej właściwość terapeutyczna. Sam skład chemiczny wody ma mniejsze znaczenie niż jej możliwość wchłaniania.
Tak wyglądają nanoklastry wody przy założeniu, że wszystkie atomy tlenu i wodoru są jednakowe pod względem wartości.
Taka postać jest możliwa tylko na modelu komputerowym/książkowym. W przyrodzie takich klastrów praktycznie nie spotyka się. W procesie powstawania molekuł mogą brać udział również izotopy głównych elementów: Н1,Н2, О14,О15,О16,О17, О18,О19. Oprócz tego wiadomo, że defekt wagi występujących w przyrodzie atomów tlenu i wodoru nie jest stały. W takim przypadku symetria matrycy wody ulega zniszczeniu i powoduje, że klastry wody mogą być stabilne w dużych rozmiarach a nawet osiągać ogromne rozmiary co uniemożliwia przenikanie cząsteczek wody przez błonę komórkową.
W przypadku gdy klaster powstaje w obrębie w jądra komórki, może stać się częścią DNA tego jądra. Gigaklaster stając się częścią DNA niszczy jego pierwotną formułę. Taka sytuacja prowadzi do nieprawidłowej replikacji DNA, zostają zablokowane systemy naprawcze i błędy zostają powielane w czasie replikacji. Dodatkowo klastry powstające w obrębie jądra powodują deformację wiązań wodorowych w związkach azotowych. Wodorowe i tlenowe końcówki nici DNA mogą wchodzić w skład klastra.
Po obróbce wody w generatorze plazmy, pod działaniem rezonansu energia wiązań atomowych i masa atomowa równoważą się i dlatego gigaklastry rozpadają się. Ponadto w takiej wodzie nie znaleziono wolnych rodników. Po rekombinacji siatki krystalicznej wody, budują się stabilne nonoklastry o rozmiarach nieprzekraczających 2 nm które charakteryzują się znaczną stabilnością i inną częstotliwością własnych drgań. Nanoklastry przy kontakcie z gigaklastrami przekazują swoją częstotliwość, co powoduje rozpad gigaklastra. Obrobiona woda o nanoklastrowej strukturze łatwo i szybko przechodzi przez błony komórkowe oraz przez powłokę jądra.
W wypadku kiedy taka woda przedostanie się do jądra uszkodzonej komórki powoduje degradację uszkodzonej matrycy gigaklastra, co prowadzi do eliminacji odcinka DNA a w rezultacie do utraty możliwości replikacji i śmierci komórki.